Gecmisten Gunumuze Egret İdaresi-13

 

    1999 seçimlerinde Ömer Başçavuş dişe dokunur bir oy alamadı. Daha önemlisi, Belediye eski personeli olan ANAP'lı Remzi Kayır'a karşı kaybetti. Devir teslim gibi, görev değişimi gibi bir tören yapılmadı. Tabi tecrübe aktarımı olmadı, zaten akamete uğrayan İlçelik başvurusuyla Meclis'e ulaşmış Valilik onayından da söz edilmedi...

    Otuz yıl önce Galipbey caddesi kesme parke taşla döşenmişti. O yıldan beri az çok her Başkan bu geleneği sürdürdü ve neredeyse bütün sokaklar topraktan çamurdan temizlenmişti. Geriye kalan bir kaç ara sokağı tamamlamak da Remzi Başkan'a nasip oldu. 2000 yılına gelindiğinde Anıtkaya bu kadar geniş alana yayılmış yerleşime rağmen, bu özelliğiyle öne çıkması önemlidir. Şüphesiz bu durum Anıtkaya için övünülecek bir şey, ama o kadar işte...

    2004 yılında yapılan seçimleri yine Remzi Başkan bu kez MHP adayı olarak rekor oy ve oranla kazandı; yüzde 58,5 ve 839 oy... Lakin taş döşenecek, hatta taşı yenilenecek sokak kalmamıştı. Onlar da yeni yol yaptılar. Karayolu köy dışına alınalıdan beri Akgaya çıkışında müzminleşmiş bir bağlantı problemi vardı. Galipbey caddesinin doğrudan uzantısı olan bu çift yönlü bağlantı yolu ile eski problem çözülmüş olacaktı. İleride göreceğiz, bu yol sorunlara çözüm olmak bir yana, başa bela olacak, gerçi hala aynı...

    Beş yıl daha geçti, 2009'a böyle geldik. Üçüncü defa seçime giren Remzi Kayır, yine kazandı, ama bu defa oy sayısı 543'e düşmüştü. Oy düşüşünde karşı aday ne kadar etkiliyse, seçmen ve dolayısıyla nüfustaki azalma da o kadar etkendir. Anıtkaya eriyordu ve buna karşı çare arayışı henüz kimsenin gündeminde yoktu.

    Bu dönemden akılda kalan; son minibüs de satıldıktan sonra, Anıtkaya Belediyesi yolcu taşıma sektöründen tamamen çekildi. Minibüsler özelleştirilmesi üzerine '1950'lere geri döndük' yorumları yapıldı. Tabi bunlar Anıtkaya'nın asıl problemiyle alakası olmayan şeyler...

    'Nüfusu 2000 altına düşen beldelerdeki belediyelerin kaldırılacağı' kararı açıklandığında millet biraz uyanır gibi oldu. Alınabilecek tedbirleri ve daha başka hususları ayrıyeten değerlendireceğiz, sonuçta beklenen oldu ve önümüzdeki seçimlerde Anıtkaya'nın köy statüsüne düşeceği kesinleşti.

    En son Köy Muhtarlığı seçimi yapılmasının üzerinden tam 60 yıl geçmiş ve daha 20 yıl önce Anıtkaya'nın ilçelik başvurusu TBMM'ye kadar ulaşmıştı. O doruktan bu dibe nasıl inildiğinin muhasebesi yapılamadan 2014 seçimleri yapıldı.

    2014 seçimini Mehmet Soylu kazandı. Önceki dönemde Mahalle Muhtarı olduğu için tecrübeliydi; fakat bağımsız belediyenin Mahalle Muhtarı olmakla, Özel İdareye bağlı Köy Muhtarı olmak bambaşka şeylerdi. Buna rağmen onun döneminde Kepez'e yeni su deposu yapılarak Anıtkaya Köyü'nün içme su kaynağı ve su deposu değiştirildi. Eski kaynakta yüksek oranda arsenik tespit edilmişti ve su deposu da sağlıklı değildi....

    2019 seçimini ise Metiner İdis kazandı. Onun dönemine de eskiyen su ve kanalizasyon şebekeleriyle enerji nakil hatları (elektrik) yenilenmesi damga vurdu. Özellikle su ve kanalizasyon için bütün sokakların kazılması kaçınılmazdı. Yeniden kilitli taş döşenerek yapılması sürüncemede kalınca, yarım asırda bütün sokaklarının taş döşenmesiyle övünen Anıtkaya halkı bu durumu kabullenemedi. 

    Fatura Muhtara kesildi ve 2024 yılında yapılan seçimleri Mehmet Ali Tetik kazandı. Afyon-Kütahya karayoluna Anıtkaya çıkış bağlantısı olarak yıllanmış yara diye söylediğimiz problem, geçtiğimiz ay devreye giren sinyalizasyon ile çözülmüş görünüyor. Mevcut Muhtar hanesine yazılabilecek bir şey...

    1831 yılında ilk Muhtar atamalarıyla başlayan Eğret'teki Muhtarlık sistemi, yaklaşık iki asır sonra bugün, Anıtkaya Köyü Muhtarlığı biçiminde sürdürülüyor... 

    NOT: Bu uzun soluklu dizide faydasız tartışmalara yol açacak hususlardan uzak durmaya çalıştım. Daha doğrusu, onları bir kaç gün içinde yazmayı düşündüğüm son değerlendirme yazısına bıraktım.