Türkler tarafından bir taarruz bekliyorlardı; ama bunun yerini ve zamanını kestiremiyorlardı. Her yerde, bir gün olacağı muhakkak taarruz için önlemler aldılar. İki, bazen üç kademeli direnek mevzileri hazırladılar. Bu mevziler geride İlbulak Dağlarına kadar uzanıyordu.
Çalışmayı sevmeyen Yunanlar bu hazırlık safhasında bütün işi angarya yoluyla Türk köylülerine yaptırıyorlardı. Ağaç kesilecek, angarya; yol yapılacak, angarya; taş çıkarılacak angarya; tel çekilecek, angarya; hendek kazılacak, angarya... Her işlerinde halkı öne sürdüler...
Türk tarafında da hazırlıklar vardı, lakin onlar her şeyi kendileri yapıyordu. Bunun dışında, köylünün ekim dikim, harman derman işlerinde de yardımcı oluyorlardı. Bütün bunlar Türk askerini idmanlı, dinç tutarken Yunanlar uyuştukça uyuştu... Neticede bu durum bizimkiler için avantaja dönüştü...
Angâre hikayelerini büyüklerinden dinlemeyen yoktur. Böyle böyle kazdırılan mevzilerin kalıntıları Resulbaba'dan Gedik'e kadar hala görülebildiği söyleniyor...
Fotoğraf Kaynak ERT Arşivi
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder